Bij mijn geboorte kreeg ik de naam 'Sabine'. Ik groeide op in Sinaai, niet zo ver van het huidig stiltegebied. Tijdens mijn tienerjaren fietste ik geregeld naar de pomp om uit te waaien. De gezinsvakanties brachten we door in de bergen. Ik koester ook de herinneringen aan het jeugdkoor waar ik in zong. De kerstoptredens, de openluchtmis in de Boskapel en andere vieringen waren zalige momenten. Na de humaniora studeerde ik Germaanse filologie, waarna ik in het onderwijs stapte. In mijn rol als klastitularis ontmoette ik vaak jongeren die op hindernissen in hun leven botsten. Ik kon hen een luisterend oor aanbieden, maar wou graag meer. Dat en mijn zoektocht naar meer levenskwaliteit zetten me ertoe aan een postgraduaat mindfulness te volgen. Het leven bracht onverwacht uitdagingen: een nieuw samengesteld gezin (plusmama van Hannes en Nathan en mama van Esther), een gezondheid die begon te sputteren waardoor ik leerde aanvaarden dat kwetsbaarheid een kracht is en ik uitgenodigd werd om mijn natuur te omarmen. De etiketjes van de juffen uit de lagere school 'stil', 'traag' zet ik in als talent om mensen te begeleiden (individueel of in groep) en verbinding te creëren in pure eenvoud en met oprechte dankbaarheid voor de steun van mijn partner, familie en vrienden.
Sabine
